چي بگم والله؟نميدونم چرا ما رو يادشون نبود که جا گذاشتن.بيست و يکي دو سال پيش...من 5 سالم بود،آجيم 8 سال.بعد از اونم ديگه هيچ وقت باهاشون بيرون شهر نرفتيم.

با همسايه مون که يه کاميونت داشت رفته بوديم،تعدامون زياد بود.البته من و آجيم فقط باهاشون رفته بوديم.بابا و مامانم نبودن.بعد از ناهار رفتيم اطراف بگرديم،به جايي رسيديم کلي گلهاي قشنگ داشت،اول بازي کرديم بعد بچه ها يکي يکي برگشتن.تا چشم باز کرديم تنها بوديم.رفتيم همون جايي که بوديم.اما اونا برگشته بودن خونه.ما هم راه خاکي رو گرفتيم اومديم سر آسفالت(جاده اصلي که به شهر ميرفت).يه مقدار که پياده اومديم يه اقاي موتور سوار ما رو ديد،سوار ترک موتورش شديم و اومديم.
خدا خيرش بده.

اين عکس يه خاطره قديمي رو برام تجسم کرد.
يادش بخير بچه که بوديم با آجي گلم، رفتيم گل بچينيم که گم شديم...

شاد باشي.

20